KRÓTKI OPIS RODU POBŁOCKICH

I. W roku 1797 Wojciech (Albert) Delk Pobłocki kupił gospodarstwo w Linii, ożenił się z Zielezińską, a po jej śmierci poślubił Milczewską, swoją służącą, która udawała wielką panią, trwoniła gospodarstwo, nawet wołu kazała wyprzęgać z jarzma, gdy miała apetyt na wołowinę.

II. Augustyn żonaty był z Ernestyną Sychowską, bardzo gospodarną kobietą, która prowadziła wprawną ręką gospodarstwo w Linii, a mąż jej był nauczycielem w Łężycach (koło Rumii). Wychowali 5 synów (w tym 4 księży) i 2 córki. Tablica poświęcona księżom Pobłockim znajduje się w przedsionku przy wejściu do kościoła w Linii.

1. Albert był proboszczem w Niedźwiedziu.
2. Gustaw – proboszcz w Kokoszkach.
3. Leon *1856-09-12, †1900-11-11, zakonnik.
4. Juliusz *1835-11-29, †1915-02-09, ksiądz dziekan, proboszcz w Chełmnie 1872-1915 (patrz zał. z gazety).
5. Antoni *1846-12-15, †1934-04-04, właściciel Linii.
6. Emilia *1880-01-06, †1907-10-30, wyszła za mąż za Czarnowskiego. Jej syn Tadeusz był dyrektorem D.O.K.P. Gdańsk do 1939 r., do dyspozycji miał salonkę (wagon), zmarł w Jeleniej Górze, z żoną we Wrocławiu.
7. Matylda wyszła za Prabuckiego, jej syn Władysław, właściciel Nowej Wsi w powiecie Golub, ożenił się z Wandą Żelewską, siostrą Anieli, żony Jana Woyke, właściciela Łężyc, którego córką była Zofia z domu Woyke, żona Zygmunta Pobłockiego.

W Chełmnie na cmentarzu, w pierwszym rzędzie od góry, znajduje się grób rodziny Pobłockich, gdzie są pochowani:

• ks. dr Juliusz Pobłocki *1835-11-29 †1915-02-08, dziekan i proboszcz z Chełmna,
• ojciec Antoniego – Augustyn *1808-08-25 †1886-05-17,
• matka Antoniego – Ernestyna z Sychowskich *1815-08-14 †1900-05-17,
• brat Antoniego – ks. Leon Pobłocki, zakonnik *1856-09-12 †1900-11-14,
• siostra Antoniego – Emilia z Pobłockich Czarnowska *1884-01-06 †1907-10-30,
• córka Emilii Czarnowskiej – Anna *1870-05-04 †1983-06-03,
• oraz druga córka – Maria *1865-01-01 †1934-11-18.

III. Antoni i Otylia z domu Karszna, urodzona w Potęgowie, wychowali 6 synów i 2 córki.

1. Władysław i żona Kazimiera (bezdzietni) – po powrocie z Ameryki założył gazetę „Kaszubską” w Wejherowie, równocześnie był tłumaczem przysięgłym języka angielskiego, francuskiego, niemieckiego, rosyjskiego oraz łaciny. Mieszkał i zmarł w Wejherowie.
2. Dr Juliusz Pobłocki *1888, żona Helena: wychowali 2 córki i syna. Był prezesem sądu okręgowego w Gdyni. Podczas rozpraw rozmawiał po kaszubsku, a na sali sądowej zażywał i częstował tabaką.
3. Stanisław był lekarzem w Łasinie, zginął podczas wojny jako oficer WP w obozie koncentracyjnym Bergen-Belsen. Synowie Zbigniew i Stanisław po wojnie mieszkali w Wejherowie.
4. Zygmunt zginął w wypadku samochodowym †1937-04-19 w Łężycach.
5. Wojciech zginął na froncie niemiecko-francuskim w †1916 roku jako żołnierz niemiecki.
6. Kazimierz, podporucznik WP, poległ †1920-08-15 pod Warszawą.
7. Jadwiga wyszła za Szukalskiego, majątek Lipinki, powiat Starogard Gdański. W czasie wojny działała w ruchu oporu na Pomorzu. Zmarła w Wejherowie.
8. Apolonia wyszła za mąż za Andrzeja Wawrzyniaka w Brzuscach, poczta Subkowy.

IV. Zygmunt Pobłocki z żoną Zofią z domu Woyke wychowali 3 synów i córkę. Zygmunt był wójtem w Linii, należał do sejmiku powiatowego w Wejherowie. Był człowiekiem ogólnie znanym i lubianym. Pochowany został obok ojca Antoniego i matki Otylii na cmentarzu parafialnym w Linii, ziemię pod który sam ofiarował. Żona Zofia prowadziła księgi gospodarskie oraz była urzędnikiem stanu cywilnego. Po śmierci męża zarządzała gospodarstwem przy pomocy rządcy. W 1939 roku, po okupacji Polski, Niemcy ustanowili komisaryczny zarząd (Ostern Deutsche Landbewirtschaftung), pozbawiając Polaków wszelkiej własności. Zofia z rodziną została wysiedlona z domu mieszkalnego, a dobytek zabrany przez rodzinę SS-mana z Gdańska, który zarządzał polskimi gospodarstwami. Po wojnie Polska Ludowa ponownie zajęła wszystko – mieszkanie przebudowano na urząd gminy, a ziemie rozparcelowano. Rodzina Pobłockich musiała opuścić teren powiatu i przeniosła się na Dolny Śląsk.

Majątek Linia obejmował obszar 252 ha, w tym było około 40 ha lasów, łąki i inne. W skład budynków, oprócz domu mieszkalnego, wchodziły: stajnia, obora, chlewnia, magazyn zbożowy i stodoła. Dzisiaj nie istnieje nic oprócz budynku urzędu gminy. Do gospodarstwa należały również 3 domy dwurodzinne wraz ze stodółkami i obórkami dla pracowników. Poza tym własnością były jeszcze 3 domy dzierżawców (tzw. pustki) wraz z zabudowaniami gospodarczymi, położone 3 km od gospodarstwa.